grupa minerałów skałotwórczych, należących do glinokrzemianów różnych pierwiastków, głównie potasu, sodu, wapnia, glinu, magnezu i żelaza; charakterystyczną cechą większości ł. jest doskonała łupliwość jednokierunkowa, jej konsekwencją jest dzielenie się kryształów na bardzo cienkie blaszki – cienkie, giętkie i przezroczyste lub przeświecające (zachowują się jak folia); poszczególne minerały z grupy ł. mogą być bezbarwne, srebrzystobiałe, żółtawe (ł. jasne np. –> muskowit, serycyt) oraz brunatne, ciemnoszare, brunatnoczerwone, niemal czarne (ł. ciemne np. –> biotyt, flogopit); są miękkie, o twardości 2–3º w skali (–>) Mohsa; cieszą się sporym zainteresowaniem kolekcjonerów – no bo kto nie chciałby posiadać kryształu o powierzchni blatu biurka…, największe notowane kryształy ł. miały powierzchnię wielu m2 (w Rosji znaleziono podobno płytę, która osiągnęła 70m2); ł. występują w bardzo wielu bardzo popularnych skał, takich jak (–>) granit, (–>) pegmatyt, (–>) gnejs, (–>) łupek łyszczykowy, (–>) fyllit, (–>) piaskowiec, mułowiec itd.
